امکان پذیری و اثر اولیه برای مقاومت پیش رونده در زمینه نجات یافتگان سرطان ریه
خلاصه
نجات یافتگان سرطان ریه طرفیت عملکردی ضعیف، عملکرد فیزیکی و کیفیت زندگی یا QoL ضعیفی را نشان می دهند. در این جا ما امکان پذیری و اثر اولیه مقاومت پیش رونده یا PRET را در بیماران مبتلا به سرزان ریه بعد تیمار شدن مورد بررسی قرار دادیم. 18 بیمار نجات یافته از سرطان ریه بعد از تیمار کردن (10 زن) با متوسط سن 67 سال و متوسط BMI 25 و تشخیص دادن بدون کوچک ترین نشانه از سرطان ریه در کانادا بین آگوست سال 2009 تا آگوست سال 2010 مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج اولیه بر روی امکان پذیری شامل شایستگی و مقدار توان گیری، عدم توانایی در ادامه دادن، تکمیل اندازه گیری، جذب فعالیت ها و برنامه برای ارزیابی کردن متمرکز شده بود. نتایج ثانویه بیان کننده سودمندی اولیه و شامل تغییرات در استحکام ماهیچه ای، استقامت ماهیچه ای، ترکیب بدن، عملکرد فیزیکی و نتایج مربوط به QoL، خستگی زود رس، ناراحتی در تنفس یا MRCD و نرخ عملکرد بیمار یا LLFI بود. 40 نفر از 389 نجات یافته از سرطان ریه واجد شرایط مطلوب بودند و 17 نفر از 40 نفر تازه از این بیماری رهایی یافته بودند. بیش از 80 درصد شرکت کنندگان قادر به کامل کردن همه آزمون ها بودند، دو شرکت کننده آزمون ها را از دست دادند و مقدار متوسط چسبندگی و جذب 96 درصد بود. هزینه عمومی آزمون بسیار کم بود و ارزیابی آزمایش بالا بود. آزمون های تی جفت شده افزایش های معنادار را در استحکام ماهیچه ای، کشش ماهیچه ای، مسافت 6 دقیقه ای برای قدم زدن، زمان برخاستن و نشستن، تعداد تاب برداشتن بازو و تعداد ایستادن را نشان می داد. هیچ گونه تغییرات معناداری در ترکیب بدن یا نتایج گزارش شده بیمار وجود نداشت. PRET یک ارزیابی شدنی با مزیت های بالقوه سلامتی برای نسبت کمی از نجات یافتگان سرطان ریه در مجموعه بعد از تیمار شدن بود.