استفادهی مؤثر از فنّاوری‌‌های اطلاعات و ارتباطات در فرایند آموزش و کار در محیط‌های آموزش الکترونیکی مستلزم آن است که فراگیران نقش‌های جدیدی را در فرایند یادگیری بپذیرند. ازجمله اینکه فراگیران باید جست‌وجوگران اطلاعات باشند و بتوانند درخصوص ارزش اطلاعات وسیعی که در شبکهی جهانی اینترنت برای استفادهی آنان موجود است به داوری و ارزشیابی بپردازند. در چنین شرایطی نقش آموزش‌دهندگان نیز از انتقال دانش و معلومات به تسهیل‌گر فرایند یادگیری تغییر می‌یابد. بنابراین آموزش الکترونیکی مستلزم داشتن برنامه‌ها، سیاستها، استراتژی‌ها، اهداف، روشها و کلاً الگوهای جدید در شرایط کنونی جهانیشدن است.
این پژوهش، با توجه به اهمیت موضوع، در صدد بررسی وضعیت آموزشهای الکترونیکی در کشور است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش اجراء توصیفی ـ پیمایشی است. جامعهی آماری این تحقیق شامل کلیهی متخصصان و خبرگان حوزهی آموزش و پرورش و آموزش عالیاند که با توجه به مشخص نبودن حجم جامعه تعداد 267 نفر از طریق روش نمونهگیری تصادفی ساده بهعنوان نمونهی مورد تحقیق انتخاب شدند. برای جمعآوری اطلاعات از دو روش کتابخانهای و میدانی (پرسشنامهی 40 گویهای) استفاده شده است.