یک برنامه در واقع مجموعه ای از دستورات است که در حافظه ذخیره می شود و سپس کامپیوتر آنها را اجرا می کند.
در کامپیوترهای اولیه برای انجام یک دستور خاص(مثلا جمع) ورودی ها به فرم مبنای 2 به دستگاه داده می شد و سپس خروجی به صورت مبنای 2 مشاهده می شد و بعد از آن دستورات بعدی انجام می شد. lبا استفاده ساختار فون نیومن کامپیوترهایی تولید شدند که قادر بودند دستورات را در حافظه ذخیره کنند و سپس آنها به طور خودکار و متوالیا اجرا شوند. به یک مجموعه دستورات که توسط کامپیوتر اجرا می شود برنامه گفته می شود.
چون برنامه های اولیه به صورت کدهای دودوئی که مستقیما قابل فهم به زبان ماشین بود نوشته می شدند به این برنامه ها برنامه ها به زبان ماشین (machine language program) گفته می شد و به هر دستور، یک دستور زبان ماشین گفته می شد. lمشکل نوشتن برنامه به زبان ماشین سختی نوشتن و ناخوانایی آن بود. lبرای رفع این مشکل زبانهای اسمبلی شکل گرفت. در این زبان ها برای هر دستور زبان ماشین یک عبارت تعریف شده است. مثلا برای جمع دو خانه حافظه A و B عبارت ADD A,B . در این حالت برنامه نویس به جای نوشتن یک سری 0 و1 ، با این عبارات برنامه خود را می نوشت. lبرنامه ای که برنامه اسمبلی نوشته شده توسط کاربر را به زبان ماشین تبدیل می کند اسمبلر خوانده می شود.....