نام فایل : تحقیق کارآموزی شبکه های کامپیوتری
فرمت : .DOC
تعداد صفحه/اسلاید : 26
حجم : 87 مگابایت
شبكه:
یك شبكه در تعریفی ساده عبارت از مجموعه‌ای از كامپیوترهای مستقل است كه می‌توانند با یكدیگر ارتباط برقرار نموده و منابع خود را با هم به اشتراك گذارند. برای این كار كامپیوترها به سخت‌افزار و نرم‌افزار خاص شبكه نیاز دارند. سخت‌افزار مورد نیاز عبارت از مجموعه‌ای است كه كامپیوترها را به‌صورت فیزیكی به هم متصل می‌كنند. نرم‌افزار مورد نیاز چیزی است كه به ما امكان می‌دهد تا سخت‌افزار را برای برقراری ارتباط و تبادل اطلاعات به‌كار گیریم. نرم‌افزارهای مورد بحث، برای برقراری ارتباط انواع مختلف كامپیوترها با انواع سخت‌افزارهای ارتباطی باید از مجموعه قراردادهای استاندارد شده‌ای پیروی كنند. ضمناً شبكهها با ابزارها و شیوه‌های مختلف می‌توانند به هم متصل شده و شبكه‌ای از شبكهها پدید آورند.
بسته داده و راهگزینی بسته‌ای:
یك بسته داده به مجموعه واحدی از اطلاعات كه قابلیت ارسال برروی شبكه را داشته باشد اطلاق میگردد.اطلاعات اولیه قبل از ارسال برروی شبكه به بسته‌های كوچكتر تقسیم می‌شوند. این اطلاعات اولیه می‌توانند یك فایل، یك پیام پستی، یك تصویر و نظایر آن باشد كه می‌بایست بین دو كامپیوتر متصل به شبكه مبادله شوند. علاوه براطلاعات اصلی به ابتدا و انتهای هر بسته، مقداری اطلاعات كنترلی نیز اضافه می‌شود. این اطلاعات كنترلی به‌عنوان مثال می‌توانند نشانی گیرنده و فرستنده بسته اطلاعات در شبكه باشند.
شبكه‌های ارتباطی كه برای انتقال اطلاعات بین اجزای خود، از بسته‌های داده استفاده می‌كنند؛ شبكه‌های راهگزینی بسته‌ای نامیده می‌شوند.در این شبكهها علاوه بر ماشینهای اصلی ارسال كننده و دریافت كننده اطلاعات، ماشینهای دیگری نیز وجود دارند كه وظیفه آنها رساندن بسته‌ها از مبدأ به مقصد می‌باشد و اصطلاحاً مسیریاب نامیده می‌شوند. مسیریابها از اطلاعات كنترلی موجود در ابتدای هر بسته استفاده نموده و براساس جدول مسیریابی خود بهترین سیستم را برای رساندن بسته‌ها به مقصد پیدا می‌كنند. نكته قابل توجه در شبكه‌های مبتنی بر راهگزینی بسته‌ای این است كه در بسیاری از موارد بسته‌های اطلاعاتی مرتبط با هم كه از یك مبدأ به یك مقصد استفاده می‌شوند؛ مسیرهای متفاوتی را در شبكه طی می‌كنند. به این ترتیب در این نوع شبكهها خطوط ارتباطی و مسیریابها به‌صورت مشترك و در یك زمان، برای برقراری ارتباط بین چند نقطه مورد استفاده قرار می‌گیرند و در صورت بروز اشكال یا از كار افتادن برخی مسیرها و مسیریابها در اكثر موارد هنوز امكان تبادل اطلاعات بین نقاط مختلف متصل به شبكه موجود می‌باشد.
پروتكلهای ارتباطی و مجموعه پروتكلهای
TCP/IP
در حوزه شبكه‌های كامپیوتری پروتكل یا قرارداد عبارت از مجموعه‌ای از قوانین و ضوابط استاندارد شده می‌باشد كه چگونگی برقراری ارتباط و تبادل اطلاعات بین كامپیونرهای متصل به شبكه را تعیین می‌كند.
وقتی كامپیوترها با هم ارتباط برقرار می‌كنند؛ آنها در حقیقت مجموعه‌ای از پیامها را با هم مبادله می‌نمایند. كامپیوترها باید در مورد قالب و مفهوم هر پیام با هم توافق داشته باشند تا بتوانند پیامی مناسب را ارسال نموده و پاسخ‌های مناسب را بازگردانند. یك پروتكل ارتباطی مشخص می‌كند كه اولاً قالب و شكل پیامها چگونه باید باشد و ثانیاً مبادله پیام بین دو كامپیوتر با چه شیوه و طی چه مراحلی باید انجام پذیرد. پروتكل‌ها در لایه‌های مختلف شبكه‌های كامپیوتری به كار گرفته می‌شوند و هریك قوانین و تعاریف خاص خود را دارند.
شبكه اینترنت براساس مجموعه پروتكلهای خانواده
TCP/IP
كار می‌كند. از بین پروتكلهای مختلف این خانواده به
FTP
برای انتقال فایل،
Telnet
برای ارتباط پایانه‌ای راه دور،
SMTP
برای تبادل پیام‌های پست الكترونیك و
PPP
برای تبادل اطلاعات بین دو نقطه مجاور اشاره نمود.
TCP/IP
از دو بخش اصلس تشكیل میگردد. بخش اول مجموعه پروتكلهای بین شبكه‌ای (
IP
) است كه وظیفه عمده آن افزودن اطلاعات كنترلی مورد نیاز برای رساندن بسته‌های داده به مقصد و در نهایت رساندن بسته‌های
...