اقدام پژوهی در حوزة آموزش و پرورش گامی اساسی در جهت اصلاح و بهبود محسوب می‌شود که با تکیه بر توانایی‌‌ها و مشارکت عمومی به‌ثمر می‌رسد. با این رویکرد همه کارکنان می‌توانند به عنوان عنصری سازنده و فکور در جهت شناسایی مسایل و حل آنها در محیط‌های آموزشی سازماندهی و به‌کار گرفته شوندو با گذر از برخی تشریفات سنتی درحوزة تحقیقات، فرصت دانش‌آفرینی را در سطحی فراگیر مهیا می‌سازد؛ به نحوی که هر کارورز می‌‌تواند برای بهبود فعالیت‌های شغلی خود، طرحی نو را دراندازد و حرکت خود را به‌سمت بهبود و پیشرفت سامان دهد. بکارگیری این اندیشه در حوزة آموزش و پرورش، توسعة ظرفیت بهبود در نظام آموزشی از طریق اندیشه هزاران معلم و مدیری است که می‌توانند در مسیر کامیابی دانش‌آموزان از آموزش و تحصیل حرکتی اساسی به‌عمل آورند. با این وصف باید برای فهم و گسترش این اندیشه در نظام آموزشی کوشش‌های بیشتری به‌عمل آید، تا جایی که هر معلم و مدیر اقدام‌پژوهی را یکی از وظایف خود در جریان آموزش به‌حساب آورد.