ورود رایانه ها به سیستم آموزشی كشورمان در فرایند یاددهی ـ یادگیری به تعلیم گیرنده اجازه می دهد كه خود مسئول یادگیری خویش بوده و در جریان آموزش بازخوردهای مناسب و لازم را دریافت كرده و در جریان آموزش از انفعالی بودن به فردی فعال تبدیل گردد. در چنین مواردی «استفاده از امكانات تعاملی بودن بسیاری از اطلاعات باعث تحلیلی و انتقادی فكر كردن كاربران شده و آنها را متمایل به كار و یادگیری های گروهی و همزمان، بدون داشتن بعد مكانی می كند. با مشاهده ی استفاده ی نا كافی از رسانه های آموزشی، اغلب شاهد عدم رضایت دانش آموزان، معلمان و حتی اولیای دانش آموزان از فعالیتهای آموزشی مدارس و افت پیشرفت تحصیلی هستیم. با توجه به رواج استفاده از فناوری های جدید در آموزش و یادگیری در كشورهای پیشرفته، ضروری است هرچه سریعتر برنامه های تحقیقاتی در زمینه ی بررسی تأثیر فناوریهای جدید بر مؤلفه های آموزش و پرورش صورت گیرد تا زمینه ی سرمایه گذاریهای لازم، جهت تولید نرم افزارهای چندرسانه ای و نیز امكانات كافی جهت استفاده از این رسانه های جدید فراهم آید. این تحقیقات در عین حال می تواند ما را برای دسترسی به فنون، روشها و شیوه های علمی و یافتن راههای بهره گیری از ابزارهای جدید آموزش یاری دهند تا از این طریق برای گذر از وضع موجود و نیل به اهداف مطلوب، گامهای مؤثرتر و عملی تر برداریم.