چكیده
استفاده از كشت های پروبیوتیک در تولید پنیر نوع هلندی منجر به تغییرات معنی دار در ترکیب شیمیایی آنها نشد اما اسیدیته آنها را كاهش داد. دسترسی به کلسیم و منیزیم با هیدرولیز آنزیمی در محیط آزمایشگاهی كه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت به ترتیب 19 و 35 درصد بود؛ میزان دسترسی به فسفر به طور معنی داری بالاتر بود، در > 90%. استفاده از كشت های پروبیوتیک به طور معنی داری میزان دسترسی به کلسیم (~ 2.5%) فسفر (~ 6 درصد) و منیزیم (~ 18%) را افزایش داد. روش آزمایشگاهی تعیین دقیق اثر كشت های لاکتوباسیلوس spp بر دسترس پذیری تركیبات معدنی جذب شده با پنیر نوع هلندی را پشتیبانی می کند.
كلید واژه ها: لاکتوباسیلوس، پروبیوتیک، دسترس پذیری، مواد معدنی، پنیر
مقدمه
كشت های پروبیوتیک[1] به عنوان میکروارگانیسم های زنده تعریف می شوند که، زمانی که در مقادیر کافی مدیریت شوند مزیت بهداشتی و سلامتی بر میزبان می بخشند(FAO/WHO, 2006 ). آزمایشات بالینی متعددی اثرات مفید پروبیوتیک در دستگاه گوارش یا جهاز هاضمه(با کاهش علائم التهاب روده و سندرم روده تحریک پذیر) و سیستم ایمنی بدن را نشان داده اند(نیفل و سالمینم[2]، 2011). گونه ها و سویه های پروبیوتیک متابولیت هایی[3](اسیدهای آلی، دی استیل، اتانول، پراکسید هیدروژن، ﺑﺎﮐﺘﺮﯾﻮﺳﻴﻦ، آنتی بیوتیک ها، و دی اکسید کربن) را تولید می كنند که رشد میكرو فلور[4] روده بزرگ و سیستم ایمنی بدن را تحریک می كند. اثر و نوع فواید سلامتی حاصل به طور مستقیم توسط تركیب سویه پروبیوتیك، شمارش باكتریایی و حامل کاربردی[5] تعیین شده اند.
[1] . Probiotic cultures
[2] . Kneifel and Salminem
[3] . metabolites
[4] . microflora
[5] . applied carrier